නැතුවාට සඳ එළියත්....
නුඹේ සෙනෙහස මට දැනෙන්න
නුඹේ උණුහුම මට දැනෙන්න
සිටියා මම බලාන නුඹ එනතුරු
වෙනදා වගේ මල් පාරේ
දැනුනේ නැතුවාට මගේ ආලේ
පතනෙමි වෙන්න නුඹ හැමදා මගේ ආලේ
වෙනතක බලන සඳ තරු එළියට ගොම්මන් අහසේ
සේයා කරනවා නුඹේ රුව රෑ අම්බරයේ
ගොම්මන් අඳුර අහසට කැන්දන රූපේ
ඉන්නවා මගේ හිත පැන ආකහේ පේනා මානේ
ඇල්මකී සිතේ ගොම්මන් අඳුරට හොර රහසේ
නැතුවාට සඳ එළියත් වැකුණේ දිවියට තව මාගේ
(රස්තියාදු හිත)
