අහිතක් නෑ...

හත්තානෙට උඩ හිනැහෙන පුරහඳ කාටත් නොකියම හොර රහසේ ඔබ මගේ වග කිය කිය ඉකිගැහුවා මතකද වැහි වැටුණා ඊයේ... හීතල අහසේ ඈත කොනක පිපි සඳටත් අමතක තනි තරුවේ ඔබට ආදරෙයි තවත් ආදරෙයි ඒකයි දුක කවියක ලිව්වේ... කඳුළ කඳුළ ගෙන සුසුමක තවරා අතැඟිලි යට හංගා රහසේ කම්මුල් සිඹ සිඹ දිව්රා කීවත් පේ‍ර්මය නම් ගින්දර වාගේ... සාගරයක තරමටම හැඬුව මට හිනැහී යනවිට පිට පාරේ ඔබේ පයට පෑගුණ වැලි අහුරක් දෝතට ගමි සිපගමි ආයේ... සිතුවිලි ගිණිගත් ඒ හැන්දෑවේ නිල් මල් ඉහිරුණු දිග ගවුමේ රැලි පොඩි කෙරැවා ඔබේ අතැඟිලි තුඩු එදා කඳුළු පිරුණා දෑසේ.. ඔබේ දෙපා මුල කඩා වැටුණ දා ආදරයේ මල් මල් හීනේ ජීවිතයම ගෙන දුරක ගියා ඔබ අහිතක් නෑ මගෙ රන්තරුවේ‍‍‍.... (සිහින)