මාවත අද්දර නුඹත් මමත්..
නුපුරුදු බැල්මක් හෙලමින් මාවෙත,
දුටුවා සුපුරුදු දෑසක් හෙමිහිට..
බොහෝ කලෙකින් මුණගැසුණු නුඹ අද,
අවදිකර ගොළු මුව නැඟූ හඬ ඔබ,
කතාව නෑ මතක ආගන්තුකයි මට.
සක්මන බැල්මෙන් නොවේ,
දෑසින් ගිය දුර මතකය දිගේ..
වදන් නොව රැඳුනේ මතකේ,
අවදි වුනේ නුඹේ හඬයි,
තැන්පත් වී තිබුණු හදවතේ...
නෙත්මි.
