ළඟ නොබලාම දුර බැලීම
එක රටක ඉතා ප්‍රසිද්ධ තරුණ තාරකා විද්‍යාඥයෙක් සිටියා. එයා හැම රාත්‍රියකම එයාගේ දුර බලන කණ්නාඩියෙන් අහස දිහා බලලා හඳ, තරු, වල්ගා තරු ආදිය සෝදිසි කළා. ගම්මු එයා හඳේ තියෙන ආවට ගැන කරපු විස්තර අහගෙන හිටියේ පුදුමයෙනුත් පුදුමයට පත්වෙලයි. දවසක් මේ තාරකා විද්‍යාඥයා තමන්ගේ දුර බලන කණ්නාඩියෙන් හඬ දිහා බලන කොට හඳේ අපූරු සත්වයෙක් ඉන්නවා දැක්කා. තම නවතම සොයා ගැනීම ගැන බොහොම සතුටු වුණු, ආඩම්බර වුණු එයා ගමේ හැමෝටම ඒ සතා ගැන කිවා.ඒ ආරංචිය අහපු කව්රුත් විද්‍යාඥයාගේ ගෙදරට ඇවිත් එම දුර බලන කණ්ණාඩියෙන් හඳ බලා හඳේ සිටි කකුල් හයක්, පියාපත් දෙකක් හා ලොකු ඇස් දෙකක් ඇති ඇග පුරා ලෝම තියෙන අපුරු සතා නැරඹුවා.
මේ අත්භූත ප්‍රවෘතිය ඇසූ තවත් සුප්‍රසිද්ධ මහලු තාරකා විද්‍යාඥයෙක් ඒ ගමට ඇවිත් තරුණ තාරකා විද්‍යාඥයා හමු වුනා. ඔහුත් අර දුර බලන කණ්නාඩියෙන් හඳ දිහා බලන්නට වුනා. බලලා හිනාවක් පළ කළා. ඊට පසුව දුර බලන කණ්ණාඩියේ අග කෙලවරේ තිබුන වීදුරුව ගැලෙව්වා. එහි ඇලී තිබුන යමක් හීන් සීරුවේම ඇඟිලි තුඩින් ගත්තා. "යාලුවේ, දැන් හඳ දිහා බලන්න. ඕන් මං ඒ සත්වයා අතුරුදන් කළා." කියා කිවා.
තරුණ තාරකා විද්‍යාඥයාදුර බලන කණ්ණාඩියෙන් හඳ දිහා බැලුවා. "ඇත්ත නේන්නම් ඌ පෙන්න නෑ. අනේ මටත් ඒ අතුරුදන් කරන සාස්තරේ උගන්වන්න." කියා ඔහු මහලු තාරකා විද්‍යාඥයාගෙන් ඉල්ලා සිටියා.
මහලු තාරකා විද්‍යාඥයා තරුණ තාරකා විද්‍යාඥයාව හිමින් සැරේ පැත්තකට අඬගහගෙන ගිහින් රහසේම කිවා "මෙන්න ඒ හඳේ සිටි අත්භූත සත්වයා." මෙහෙම කියලා මැරුණු මැස්සෙක් ඔහු අතේ තැබුවා. මූ තමයි කණ්ණාඩියේ වීදුරුවේ ඇලිලා හිටියේ. යාලුවා මිට පස්සේ අහස පරික්ෂා කරන්න ඉස්සර ඔබේ දුර බලන කන්නාඩිය හොදින් පරික්ෂා කර බලන්න පුරුදු වෙන්න කියා මහලු තාරකා විද්‍යාඥයා උපදෙස් දුන්නා.
ඊසොප්
