වචනයට ෆැන්ටසිය ලෙස භාවිතා කලාට, ඒ හුදු වචනයට විනා එහි ගැබ් වූ අර්ථය, ඇත්තටම ෆැන්ටසියක්, කල්ට් එකක් කියන්නේ මොකක්ද කියලා හිතලා බැලුවද? සමහර වෙලාවට ඒ වචනය පාවිච්චි කරපු තැන් වලට නොගැලපෙන්නත් ඉඩ තිබුණා. අද මං මේ කථා කරන්න උත්සාහ කරන්නේ ෆැන්ටසිකරණය ගැන. ඒත් එක්කම ෆැන්ටසියකින් ඔබ්බට ගිය කල්ට් එකක් ගැන.
ඇත්තටම මේ ෆැන්ටසියක් කියන්නේ මොකක්ද?. වර්තමානයේ තරුණ පරපුර තමනුත් ෆැන්ටසියක කොටස්කාරයෙක් වෙන්න උත්සාහ කරන කාලෙක නොදන්නවා උනාට තමනුත් ෆැන්ටසියක් ඇතුලේ ජීවත් වෙන කෙනෙක් කියලා දන්නෙ නැහැ. ඔව්, අපි නොදන්නවා උනාට අපිටත් කියලා ෆැන්ටසියක් තියෙනවා.
මෙහෙම කියමුකෝ... කෙනෙක් යම් දෙයක් කරන්න ඇබ්බැහි වෙලා තියෙනවා. ඒක සමාජ සම්මත හෝ සමාජ අසම්මත හෝ හොඳ හෝ නරක දෙයක්. ඒ පුද්ගලයා හෝ තැනැත්තිය ඒ තමන් කරන දේ කරන්නේ තම ස්ව කැමැත්තෙන්. මොකද, ඒ කරන දෙය තුළ තමන් අත් විඳින ආස්වාදය, ඒ හා බැඳුණු හැඟීම්, තවත් කෙනෙක්ට ඒ ආකාරයටම විඳින්න බැහැ. ඒ කරන දෙයත් එක්ක එම පුද්ගලයා තමා වටා ගොඩනඟා ගන්නා තමන්ටම ආවේණික වූ වින්දනීය ස්වභාවය ඔහු වටා ගොඩනැඟුණු ෆැන්ටසියක් විදියට හඳුනා ගන්න පුළුවන්.
දැන්, කොටට ඇඳුම් අඳින්න ආසා කරන ගැහැණු කෙනෙක් ඉන්නවා. එයා ඒ ඇඳුමත් එක්ක එයාව දකින විදිහට, තමන්ට තමන්ව දැනෙන විදිහට ඇලුම් කරනවා. එයා ඒ ඇඳුම අඳින්නේ තමන්ගේ ස්ව කැමැත්තෙන්. ඒ තුළ ඇය ගොඩනඟා ගන්නා වින්දනීයත්වය එක්තරා විදියක ෆැන්ටසියක්. ඇය ඒ තුලින් ලබන ආස්වාදයට තව කෙනෙක් වැරදි ඇසකින්, කෝණයකින් විග්‍රහ කරන්න පුළුවන්. ඒත් ඇයට ඇය දැනෙන ආකාරය ඇයට සාධාරණීය වෙන්න පුළුවන්. ඒ වගේම, සිගරට් එකක් බොන කෙනෙක්ගෙන් ඇහුවොත්, ඒ තුළ ඔහු ලබන අත්දැකීම කෙබඳුද කියලා, ඔහු අනිවාර්යෙන් උත්තර දෙන්නේ, ඒක කියලා දෙන්න බෑ මෙන්න මේ වගේ කියලා, ඒත් ඒක මට නම් මාරයි. ඔය වගේ පිළිතුරක් තමයි. ඔහු සිගරටි එකත් එක්ක තමන්ගෙ සිතින් එය පරිශීලනය කරන විදිහ, එහි ආශ්වාදය, ඒ තුළ ඇති කර ගන්නා හැඟීම් තව කෙනෙක්ට මේ යැයි කියලා විග්‍රහ කරන්න අපොහොසත් වෙන්න පුළුවන්. හැබැයි, ඔහු තමන් විසින් ඒ අත්විඳින ආස්වාදය එක්ක ගොඩනඟා ගන්නා ලෝකය ඔහුටම අත්විඳින්න පුළුවන්. ඔයා කාගෙන් හරි අහලා තියෙනවාද, ඇයි ඔරලෝසුවක් වම් අතේ බඳින්නේ කියලා. ඒ හැමොම සම්ප්‍රදායක් විදිහට ඔරලෝසුව වම් අතට පළඳින නිසා කියන්න පුළුවන්. ඒත් ඔරලෝසුව දකුණු අතේ බඳින අයත් ඉන්නවා. ඔරලෝසුව පැළඳිම තුළ තමන් අත්විඳින හැඟීම මත අත වෙනස් වෙන්න පුළුවන්. එකම සින්දුවක් හෝ චිත්‍රපටියක් දහ දෙනෙක්ට රසවිඳින්න දීලා, ඒක තමන් අත්විඳි ආකාරය ගැන කියන්න කිව්වොත්, ඒ දහ දෙනා දරන්නෙ මත දහයක්, එහෙමත් නැතිනම් ඒ පිළිබඳව තමන් තුළ ඇතිවුණු හැඟීම් විවිධාකාරයි. එය පුද්ගලයාගෙන් පුද්ගලයාට වෙනස් වෙනවා. ඒත් යම්තාක් දුරකට හෝ සමානකමක් දක්වන හැඟීමක් හෝ අදහසක් දරන අය එක ගොඩකට වර්ගීකරණය කරන්න පුළුවන්. එහෙමයි කියලා ඒ අය තුළ ජනිත වූ හැඟීම් පුද්ගලයාගෙන් පුද්ගලයාට වෙනස් වෙන එක වළක්වන්න බැහැ.
ෆැන්ටසියක් තුළින් කල්ට් එකක් බිහිවිය හැක්කේත් අන්න ඒ ආකාරයටමයි. එක් එක් පුද්ගලයා තමා තුළ ඇති කර ගන්නා මනොභාවාත්මක ස්වභාවයන්, වින්දනාත්මක ස්වභාවයන් විවිධාකාර වුවත්, යම් දෙයක් මත ඔවුන් සැමවිට සමාන විය හැකියි. ඒ කියන්නේ කොටට අඳින ගැහැණු පිරිස්, නැතිනම් සිගරට් බොන අය, ඒ වගේ. එවිට ඒ පුද්ගලයන්ගේ හැසිරීම් වලින් ගොඩනැඟුණු සංස්කෘතියක්, ආවේණිකත්වයක්, කල්ට් එකක් කියන්න පුළුවන්. සරලව දැක්වුවහොත් තමන් තමන්ව විඳින ආකාරය තුළ තමන් විසින් ගොඩනඟා ගන්නා ලෝකය ෆැන්ටසියක් ලෙසත්, යම් කරුණකින් සාපේක්ෂව සමානතාවයක් දක්වන එවැනි පිරිසකගේ එකතුවක් කලිට් එකක් විදියටත් පෙන්වන්න පුළුවන්. මෙය මතවාදයක් විය හැකියි. නමුත් මේ මං, ෆැන්ටසියත්, ඒ මත කල්ට් එකත් මට පෙනෙන විදිහ. මං විඳින විදිහ.
නෙත්මි.
