අහිතවත් නුඹ නමින්....

නන්නාඳුනන ඇස් පිල්ලමක් යට

සිහිනයක් තවරන්නට..

අහිතවත් නුඹ ඇවිත්

හිතවත්කමක් රැගෙන,

පාට තැවරූ සිහිනෙ මනරම්

රැදෙන්නට අවසරයි ඉතින්,

රඳන්නට නොහැකිමුත්

අහිතවත් සහෘදයාණෙනි...

කඳුළු ගලනා පාලමක් යට

හීන තවරා රැඳෙන්නට...

පාට බොඳ වේද දන්නෙ නෑ

දෝරෙ ගැලුවෝතින් ඉතින්...

මුණ ගැසීම් වෙන්ව යාම් නොඅඩු වූ තෝතැන්නක් යට අහිතවත් ආගන්තුකයින් කොතරම් වේද, සියල්ලන්ටම රැඳෙන්නට අවසර නොමැතිමුත්, රැඳෙන්නට අවැසි අය නොරැඳෙනා මේ අහස යට හිතවත් කමක් මිසක අන් කවර බැඳීමක නමක් දිය හැකිවේද... අපට ජීවිතයේදී මිනිසුන් මුණ ගැසෙන්නේ අහඹුවක් නිසාම නොවේ. දෛවයේ සරදමින් මුණ ගැසෙන්නන් මෙන්ම, දෛවයේ ආශ්චර්යයෙන් ඇස ගැසෙන්නන්ද ජීවිතයට වේ. ජීවිතයට පාඩමක්ද, ජීවිතයට ආලෝකයක් ද යන්න දන්නේ ද දෛවයම පමණී. මුණ ගැසෙන සියල්ලන්ටම නමක් දිය හැකි වුවත් ඒ හැම බැඳීමකටම නිශ්චිත වූ නමක් දිය නොහැකි වී ඇත්තේ යාම් ඊම් මත පදනම් වූ නොපෙනෙනා ඉසව්වකට අපි සියල්ලන්ම ලුහුබඳින බැවිනි. පාට පාට සිහින අරන් මුණ ගැසෙනා සමහරුන්, පාට බොඳ කරන්නට වැස්සක් වෙන්නේ දෛවයම එසේ යැයි සිතන බැවින්ද, දියකර හරින්නට නම් සිත්තමේ පාට තැවරුවේ, කවර කාරණයක් පෙරදැරි කරගෙන ද, සියල්ලක්ම සාධාරණීය කරන්නට වෙර දරන සමාජයක, සිදු වූ සියල්ලක්ම ඉරණමට බාර දිමට තරම් අපි බොළඳ වි ඇත්තෙමු. සිදුවූයේ අයහපතක් වුවත් එය දිවියට අත්වැලක් විය හැකි අත්දැකීමක් යැයි හඳුනා ගන්නට උත්සුක වී ඇත්තෙමු. කාරණා එසේ වී නම් එකම අත්දැකීම කිහිපවිටක් විවිධ පුද්ගලයන්ගෙන් ලබන්නට තරම් අපගේ දෛවය පාර පෙන්වා ඇත. ජීවිතයේ එකම පාඩම කිහිපවිටක් ලබන්නට අප ඉතා කැමැත්තක් ඇති පිරිසක් වෙමු. ජීවිතයට මුණ ගැසෙන සියල්ලන්ම ජීවිතයට අනර්ථයක් එක් කරන්නන් යැයි අදහස් කරන්නේ නැත. මුණ ගැසෙන සියල්ලන්ටම අපගේ ජීවිතයේ යම් පරිච්ඡේදයක්, පිටුවක්, ඡේදයක්, වචනයක් හෝ වෙන්ව ඇත්තේ ඔවුනට දෛවය විසින් පැවරුවා වූ රාජකාරියක් හෝ කටයුත්තක් අප වෙනුවෙන් කළ යුතුව ඇති බැවිනි. යෑමක් හෝ නැවතීමක් තීරණය වන්නේ ඒ එකිනෙකා අප ජීවිතයට සම්බන්ධ වන කාරණාව පෙරදැරි කරගෙනය. ආත්මීය බැඳීමක් ජීවිතයට මුණ ගැසුණු විට ඇහි පිල්ලම යට සිහිනයක් සිත්තම් වන්නේ හිතවත් අහිතවත්කම් අතර මැද්දේ. එහෙත් ඒ හීනය දකින්නට, සැබෑ කර ගන්නට වරම් හිමි වන්නේ සැබවින්ම වාසනාවන්තයින්ටයි. සිත්තමේ පාට තැවරෙන්නටත් මත්තෙන් සිත්තම වියැකී යන්නේ නම් කරැණු කාරණා එසේ වී යැයි සිතිය හැකිය. නමුත් වර්ණ ගැන්වෙන්නට පටන් ගත් පසු පාට දිය කර හරින්නට හැකි වුවත් සිතුවමට ඇති වූ පළුදු වීම් නැති කළ නොහැක. සිතුවම කටු ගා ඉවත හිරින්නට දැරිය යුතු පරිශ්රඑමය ඉතා කණගාටු නමුත් පෙර තිබූ ලෙසට ජීවිතය ගෙන ආ නොහැක. සිතුවම් වැවෙමින්, දිය වෙමින්, බොඳ වෙමින් ගලා යන ජීවිතයට ආදරය කරමු. 

නෙත්මි