කෝටිපතියෙක් වුණත් හිතට නිදහසක් නැති තරැණයෙක්
දෙමව්පියන්ගේ වැරදි නිසා දරුවන් දඬුවම් ලැබිම ලෝකයේ හැම තැනම සිදුවන්නකි. වැඩිහිටියන් තම අනුවණකම්වලින් තමන්ගේ දරුවනට අත්වන කනගාටුදායක ඉරණම ගැන නොසිතීම අද සමාජයේ සෑම රටකම දකින්නට ලැබෙන පොදු දෙයකි. එහිදී යුරෝපයේ රටවල ඒ තත්ත්වය එක්තරා දුරකට වෙනස් වන්නේ දෙමාපියන්ගේ වැරදි නිසා මෙලොව තනිවෙන දරුවනට රජය හා සමාජසේවා ආයතන මගින් දෙන රැකවරණය සහ ආරක්ෂාව ආසියාවේ රටවලට වඩා බොහෝ ඉදිරියෙන් තිබිමයි. එහෙත් දෙමාපියන් දෙදෙනම අහිමිවූ කල ඉඳුම්හිටුම්, ඉගෙනීම, වාසස්ථාන පමණක් දරුවෙකුට සෑහේවිද යන්න සිතා බැලිය යුතු වෙයි. මෙවන් බොහෝ දරුවන් ශාරීරිකව දුක් නොවිඳ ඇතිදැඩි වූවද ඔවුන් වැඩිහිටියන් වූ පසු ජීවත් වන්නේ මානසිකව අසරණ වූවන් ලෙසය. සමහරුන් සමාජයට වෛර කරන්නට පෙළඹෙන්නේ ඔවුන් කුඩා කල මුහුණ දුන් තනිකම හා පාළුව නිසා වන්නට ඇත. දන්නා හඳුනන යෙහෙළියකගේ සේවා ස්ථානයේ ප්‍රධානියා අවුරුදු විසිහතරක ඉතාලි තරුණයෙකි. ඔහුගේ ජීවන රටාව පිළිබඳ යෙහෙළියට පුදුමාකාර කුතුහලයක් දැනුණේ එවන් අඩු වයසක පසුවන මෙම කෝටිපති තරුණයා ගෙවන හුදෙකලා ජීවිතය නිසාමය. එනිසා ඇය ඔහුව ඉඳහිටක බලා යන්නට එන ඔහුගේ වියපත් නැන්දනියකගෙන් ඔහු පිළිබඳව විමසා සිටි අතර නැන්දනිය ඔහුගේ හුදෙකලා ජීවිත කතාව ඇය සමගින් පවසා ඇත. මේ කියන තරුණයාගේ නම ලූකාය. ලූකාගේ කතාව ඔහුගේ නැන්දනියගෙන් යෙහෙළියට අසා දැනගන්නට ලැබුණ අයුරින්ම මම සටහන් කරමි.
“ලූකාගෙ තාත්තා මගේ තාත්තගේ සහෝදරයෙක්ගේ පුතෙක්. එයා මතේයෝ. මතේයෝගේ තාත්තා ලොකු සල්ලිකාරයෙක්. මගේ තාත්තාගේ සහෝදරයා වුණාට එයා අපිව ඒ තරම් ආශ්‍රය කරේ නම් නෑ. එයාට ව්‍යාපාර ගණනාවක් තිබුණා. මතේයෝ ගොඩක් කඩවසම්. ඒ වගේම හරිම නාස්තිකාරයි. හොඳට ඉගෙන ගත්තා වුණාට කිසිම රස්සාවක් කරන්න එයාට ඕනේකමක් තිබුණේ නෑ. සමාජ ශාලාවලයි, කැසිනෝ ක්ලබ්වලයි තමයි එයාගේ දවස ගෙවුණේ. මතේයෝ මේ විදියට කෙළිලොල් ජීවිතයක් ගෙවන එක ගැන මගේ බාප්පා හිටියේ හරිම කලකිරීමෙන්. එයා පස්සේ පස්සේ අපේ ගෙදර යන්න එන්න ගත්තා. ඒ වෙනකොට එයාගේ බිරිඳත් අඩු වයසින්ම මියගිහින්. එයාලට වෙන දරුවෝ හිටියෙත් නෑ. “මෙයා නම් මේ ව්‍යාපාර හැමදේම විනාශ කරලා දායි කවදාවත් මේවා වැඩිදියුණු කරන එකක් නෑ” කියලා බාප්පා කනගාටු වුණා. ඔහොම ටික කාලයක් යනකොට හදිසියේ ආපු හෘදයාබාධයකින් බාප්පා මියගියා. එතකොට මතේයෝට අවුරුදු තිහ පහුවෙලා. පියාගේ මරණෙන් පස්සෙවත් එයාගේ සෙල්ලක්කාර ජීවිතේ වෙනස් වුණේ නෑ. එයා ව්‍යාපාර ගැන සොයලා බලන්නේ නැතිව එයාගේ ජීවිතේ විනෝදේ හොයාගෙන ගියා. අන්තිමේ මතේයෝ ඇස් ඇරල බලනකොට හැම ව්‍යාපාරයක්ම බංකොළොත් වෙලා එයා කෝටි ගාණක ණයකාරයෙක් වෙලා ඉවරයි.
කරගන්නම දෙයක් නැතිව අසරණ වෙලා ඉන්නකොට එයාගේ පිහිටට ආවේ සැන්ද්රා. සැන්ද්රා මතේයෝට හමුවෙලා තිබ්බේ යාළුවෙක්ගේ සාදයකදී. සැන්ද්රා පෝලන්ත ජාතික කෝටිපති කාන්තාවක්. පළමු විවාහයෙන් වෙන්වෙලා ඉතාලියේ ව්‍යාපාර කටයුතු කරමින් සිටි කෙනෙක්. සැන්ද්රා ඉදිරිපත් වුණා මතේයෝගේ බිඳවැටුණ ව්‍යාපාරය ගොඩගන්න. වසරක් දෙකක් යනකොට මතේයෝ නැවත පියා හිටපු තත්ත්වෙටම එයාගේ ව්‍යාපාර ගෙනාවා. මේ හැම දෙයක්ම සිද්ධ වුණේ සැන්දරාගේ දක්ෂකමෙනුයි එයාගේ උදව්වෙනුයි. අන්තිමේ ඒ දෙදෙනා විවාහ වුණා. ඒත් මගේ පියා නම් ඒකට ඒ තරම් කැමති වුණේ නෑ. මොකද සැන්ද්රා මතේයෝට වඩා අවුරුදු දොළහකින් වැඩිමල්. ඒත් එයාලට ඒ දේවල් ගැන තැකීමක් තිබ්බේ නෑ. විවාහ වෙලා ලූකා ලැබෙනකන් එයාලා හොඳින් හිටියා. ලූකා පුංචි කා‍ලේ හැදුනේ රජ කුමාරයෙක් වගේ. එයාට නැහැයි කියන දේවල් මේ ලෝකේ තිබ්බේ නෑ. නිතරම එයාගේ වටේ ආරක්ෂකයෝ හිටියා. පුදුමාකාර ආරක්ෂාවක් සැප පහසුකමක් මැද්දේ එයා ඇතිදැඩි වුණා. මේ දේවල් වෙනස් වෙන්න ගත්තේ මතේයෝ ටිකෙන් ටිකෙන් පරණ ජීවිතයට ඇදෙන්න ගත්තමයි. සැන්ද්රා ඒ කා‍ලේ මාව ළඟින් ඇසුරු කළා පළවෙනි ප්‍රශ්නය ඇතිවෙලා තියෙන්නේ සාදයකදී. එහිදී මතේයෝ සැන්ද්රාව ඔහුගේ යෙහෙළියකට අඳුන්වා දුන් විට ඇය විස්මයෙන් “මෙයා ඔයාගේ බිරිඳ කියලා මම කීයටවත් හිතුවේ නෑ” පැවැසීම ඔවුන් දෙදෙනාගේ දුරස්වීමට විශාලව බලපෑ සිද්ධියක් වුණා. සැන්ද්රා ඊට පස්සේ එයාගේ කඩවසම් තරුණ සැමියාව නිතරම සැක කරන්න ගත්තා. ඒ වගේම මතේයෝ එයාගේ වියපත් බිරිඳව ටිකෙන් ටික ප්‍රතික්ෂේප කරන්න පටන් ගත්තා. අන්තිමේ දෙදෙනාටම නොදැනී දෙදෙනාම ගොඩක් දුරස් වෙලා එකම ගෙදර අමුත්තන් වුණා. ලූකාගෙ අවුරුදු දහතුනේ උපන්දින සාදය ගොඩක් ඉහළින් සැමරුවේ මේ අතරේදී.
අපි හැමෝම එයට සහභාගි වුණා. එදා මතේයෝ ලස්සන තරුණ ගැහැනු ළමයෙක් එක්ක සාදයේ නැටුවා. සැන්ද්රා හිටියේ ලොකු තරහකින් කියලා මට එයාගේ මූණ දැක්කම තේරුණා. අපි හැමෝම එදා එයාලට සුබ පතල ආවා. පහුවෙනිදා ආරංචි වුණා සැන්ද්රා මතේයෝව වෙඩි තියලා මරලා කියලා. මට අදහගන්නවත් බැරිවුණා. අපි එහෙට යනකොටත් සැන්ද්රාව අත්අඩංගුවට අරන්. ලූකා ඉකිබිඳිමින් හඬා වැටි වැටී වෙච්චි සිද්ධිය විස්තර කළා. සාදයෙන් පසුව ඔවුන් දෙදෙනා අතර ඇතිවෙච්ච බහින්බස්වීම දුරදිග ගිහින් තියෙනවා. මතේයෝ දිගින් දිගටම කියලා තිබුණා සැන්ද්රාගෙන් වෙන්වෙන බව. ඇය නිසා නැවතත් ජීවිතය ගොඩනගා ගත්තත් මතේයෝට එය වැඩිකල් මතක තිබිලා නෑ. ඒ අතරේ සැන්ද්රාට දරාගැනීමට අපහසු වන දෙයකුත් ඔහුගේ මුවෙන් පිටවෙලා තියෙනවා. “ඔහේ වගේ නාකි ගෑනියෙක් කසාද බැඳගත්තට මට හොඳ දඬුවමක් ලැබුණේ” කියලා ඔහු එදා කීව බවට සැන්ද්රා නඩුවේදී ප්‍රකාශ කළා. ඇත්තෙන්ම ගෑනියෙක්ට එය දරාගන්න අමාරු කතාවක් තමයි. ඒත් ඇය බොහෝ දරුණු වෙලා තිබුණා විතරක් නමෛයි පියාට වෙඩි තබා ඇත්තේ පුතු ඉදිරියේමයි. සැන්ද්රාට අවුරුදු විසිපහක සිර දඬුවමක් අයත් වුණා. ලූකා නීතිඥයෙක් මාර්ගයෙන් ඇතිදැඩි වුණේ රජයට අයත් නවාතැනක. එයාගේ දෙමාපියන්ගේ දේපළ සියල්ලම අවුරුදු දහඅටේදී එයාට ලැබෙන විදියට නඩු තීන්දුව ලැබිලා තිබුණා. අපිත් ඉඩ ලැබුණ විටක ලූකාව බලන්න ගියා. එයා ගත කළේ හරිම නිශ්ශබ්ද ළමා කාලයක්. බලාගත් අතේම බලාගෙන ඉන්නවා විතරක් නමෛයි සමහර දිනවලට හීනෙන් බය වෙලා කෑගහනවා කියලත් නවාතැනේ පාලිකාව කීවා. තමන්ගේ පියා තමන්ගේ ඇස් ඉදිරිපිටම වෙඩි වැදී මියයාම කුඩා දරුවෙක්ගේ මනස වෙනස් කරන භයානක සිද්ධියක්. ලූකා හොඳින් ඉගෙන ගත්තා. විශ්වවිද්‍යාලයේ ගිහින් උපාධියකුත් ගත්තා. ඒත් එයා ගත කරන්නේ සමාජයෙන් වෙන්වුණ ජීවිතයක්. එයාට අවුරුදු දහඅටෙන් පස්සේ දෙමාපියන් දෙදෙනාගේම වත්කම් ලැබුණා. අද එයා කෝටිපතියෙක්. ඒත් ජීවත් වෙන්නේ හරිම සාමාන්‍ය කෙනෙක් වගේ. ලූකා බොහොම සරල ජීවිතයකට තමා කැමති. තනියෙන් උයා පිහාගෙන එයාගේ වැඩ එයාම කරගෙන ඉන්න කැමතියි. වැඩිය යාළු මිත්‍රයෝ පවා එයාට නෑ. මට දුක එකම දේ එයා අදටත් මානසික අවපීඩනයට බෙහෙත් ගන්න කෙනෙක්. පුංචි කා‍ලේ සිද්ධිය අදත් එයාගේ හිතට වද දෙනවා ඇති. ඒත් ඒවා මතක් කරන්නවත් එයා කැමති නෑ. කිසිම නෑයෙක් එයාට නැත්තේ එයාගේ අම්මා පෝලන්ත ජාතික කෙනෙක් වුණ නිසා වගේම තාත්තා නෑයන් ඇසුරු නොකරපු නිසයි. එයාගේ අම්ම බලන්න ඉඳහිටක ගියත් ඒ ගැන කතා කරන්නවත් ලූකා කැමති නෑ. අසරණ දරුවා දෙමාපියන්ගේ වැරදියි ඉක්මන් කෝපයයි නිසයි ලෝකෙන්ම හුදෙකලා වෙච්ච මානසික රෝගියෙක් වෙලා ජීවිතය ගෙවනවා. ඇත්තෙන්ම ඔහු නිතරම කියන දෙයක් තමයි “මොන තරම් සල්ලි තිබුණත් මම මොනාටද ජීවත් වෙන්නේ කියලා.”
උපුටා ගැනීම ලක්බිම
