සමහරුන්ට විවාහය ඇඳුම් මාරු කරනවා වගේ සුළු දෙයක් වෙලා දින දින ඉහළ යන දික්කසාද
කොළඹ විශ්වවිද්‍යාලය මාධ්‍ය අංශය මගින් විවාහය පිළිබඳව කරන ලද සමීක්‍ෂණ වාර්තාවක් පසුගියදා එළිදැක්විණ. එයින් කියැවුණේ ලංකාවේ සිදුවන විවාහ සියයකින් විසිපහක් දික්කසාදයෙන් කෙළවර වන බවයි. මෙම තත්ත්වය බරපතළ තත්ත්වයකි. මෙයින් කියවෙන්නේ සමාජය බරපතළ ලෙස බිඳවැටී ඇති බවයි. සමාජය ඒක රාශී කරන ප්‍රධාන සාධකය පවුලයි. පවුල් සංස්ථාවේ දෙදරා යෑම සුළු කොට තැකිය නොහැක. දික්කසාදය ඉහළ යෑම සමාජයට දැනෙන්නේ කෙසේද යන්න විමසා බැලිය යුතුය. දික්කසාද අතර අවු. 20 - 35 අතර අය වීම තවත් බරපතළ තත්ත්වයකි. මොවුන් රටේ ශ්‍රම හමුදාවයි. ඔවුන්ගේ බිඳ වැටීම යැපෙන්නන්ට බලපාන බැවිනි. කෙනෙකු තම පවුලට දරුවකු ලැබුණු පසු දික්කසාද වීමද ලැඛෙන්නට පෙර දික්කසාද වීමද දක්නට ඇත. මේ දෙකම සමාජයට අයහපත් ලෙස බලපායි. කෙසේ වෙතත් දික්කසාදය සමාජ වටිනාකම, මානසිකත්වය ද බිඳ දමන බැවිනි. දික්කසාදයත් සමග මෙතෙක් ජීවිත කාලයක් ගොඩනගා ගෙන ආ පැතුම් ගලක හැපුණු වීදුරු බදුනක් සේ විනාශ වනු ඇත. දේපළ වත්කම් පොදුවේ ගොඩනැගූ දේ විනාශයට යනු ඇත. මෙය රටක ජාතික ආර්ථිකයට හානිකරය. මූලික අවශ්‍යතා ඉටු කර ගන්නා අලුත් ජීවිතයක් ගොඩ නැගීමට වසර ගණනක් ගතවනු ඇත. ජනගහනයෙන් ඉතාම සුළු පිරිසක් නැවත ගොඩනැගෙනු ඇත. එහෙත් අඳුරු පසුබිම දෙවැනි විවාහය ගත කරන ජීවිත කාලය තුළට පවුල් ගැටලු වලට ඇද දමනු දක්නට ඇත. මෙය සමාජයට වෛරය ක්‍රෝධය, ඊර්ෂ්‍යාව දායද කරන තත්ත්වයකි.
වර්තමානය වන විට මව පියා දෙදෙනාගේ උණුසුම තුළ ඇති දැඩි වන දරුවකු පවා කීකරු විනය ගරුක දරුවකු ලෙස සමාජයට දායාද කිරීම බරපතළ ගැටලුවක් බවට පත් වී ඇත. එවැනි පසුබිමක මව හෝ පියා අහිමි වූ දරුවකු සමාජය තුළ විනය ගරුකව බිහිකිරීම බරපතළ ගැටලුවකි. දික්කසාදය තුළ දරුවාට මවගේ හෝ පියාගේ ආදරය අහිමි වේ. ඇතැමුන්ට දෙදෙනාගේම ආදරය අහිමි වේ. අනාථ දරුවන් රටට දායාද වේ. මෙවැනි දරුවන් විවිධ සමාජ අපචාරවලට ද යොමු වේ. ගැටලුවලට ජීවිතයෙන් සමුගන්නා පිරිස ඉහළ යනු ඇත. දික්කසාදය කරා යෑමට හේතුවන සාධක ගැන අවධානය යොමු කළ විට අතීතයට යා යුතුය. ඥාති මිත්‍රාදින්ගේ අනුමැතිව ඇතිව සිදුකළ විවාහය දික්කසාදයට ගියේ ඉතාම අඩු ප්‍රමාණයකි. ඔවුන්ගේ ගැටලු බත ඉදෙනකන් පමණි. ඒ කියන්නේ ගැටලුවක් ආවත් ආහාර ගැනීම කවුරුන් එකට කරන නිසා එයින් පසු අමතක කර කටයුතු කර ගෙන යෑම සිරිතයි. මෙයට වැඩිහිටි අනුබලය ද ලැබිණි. එදා ආගමික ස්ථානය ද පවුල් ගැටලු වලදී අවවාද අනුශාසනා ලබා දී ඇත. එයට අවනත වීමට පුරවැසියා යම් නම්‍යශීලී බවක් දක්වන ලදි. අද වර්තමානය වන විට ගමෙන් පන්සලෙන් ඈත් වීම ගැටලු ප්‍රබල වීමට හේතුවයි. දික්කසාදය සඳහා අවු. 20 - 35 අතර පිරිස නියෝජනය නිසා මේ අතර බොහෝ විවාහ ප්‍රේම සම්බන්ධතා මත ගොඩනගන ඒවාය. බොහෝ විට පාසල් අවධියේ ආරම්භ වීමට ඉඩ ඇත. මෙම අවධියේ දී ප්‍රේම සබඳතා ඉතාමත් බොළඳ ස්වරූපයක් ගනී. තම පෙම්වතා හෝ පෙම්වතිය තෝරා ගත්තත් ඔහුගේ හෝ ඇයගේ විලාසිතාවට වීමට පුළුවන. ඔහු සතු භෞතික සම්පත් වලට වීමට පුළුවන. රූපසෝබාවට වීමට පුළුවන. ඉගෙනීමට ඇති දක්‍ෂතාවයට වීමට පුළුවන. ඔහු නියෝජනය කරන සමාජ තත්ත්වයට වීමට පුළුවන. සමහර විටක ගෙදර ගත කරන හුදකලා දිවියෙන් මිදීම සඳහා ද තවත් කෙනෙකු තම පෞද්ගලික ප්‍රශ්න සාකච්ඡා කිරීමට සාමාජිකයකු ලෙස ද තවත් සමහරෙකු මාධ්‍ය ක්‍ෂේත්‍රය හරහා ලබාගත් ලිංගික දැනුම අත්හදා බැලීම සඳහා ද අනාථභාවයන්ට පත්වූවන් එයින් ගැලවීම සඳහා ද ආර්ථික ගැටලුවලට විසඳුමක් ලෙස ද අධ්‍යාපන කටයුතු කර ගෙන යෑමට ශක්තියක් ලබා ගැනීමට ආදි සාධක කිහිපයක් බලපානු ඇත. අවුරුදු 25 ට අඩු අයට ඉහත සාධක මත සහකරුවකු තෝරාගනු ඇත. ඔවුන් හඳහන් ගැලපීමක් වුණත් නූනත් විවාහය සිදු කරගෙන ඇත. මෙම විවාහය ආරම්භය පාසල් අවධියේ නිසා සබඳතාවයට දිගු කලක් ගතවීම හේතුකොට නොදැනුවත්වම විවාහයකට ඇද දමයි. විවාහය දක්වා මෙම සබඳතාවය පවතින්නට ඉහත ඉදිරිපත් කළ කරුණු එකක් හෝ කිහිපයක් තිඛෙන්නට පුළුවන. නිත්‍යානුකූල විවාහයත් සමග මූලික සබඳතා ගොඩ නැගීමට ඉවහල් වූ සාධක ඉවත්වී අලුත් සාධක කරළියට එයි. දෙදෙනාගේ දේපළ රැකියා ප්‍රශ්න දරුවන් බිහිකිරීම හා හදාවඩා ගැනීම ආදියයි. දෙමාපිය ඥාති පරිසරයේ බලපෑම් ද බලපායි. එහෙත් අද වැඩි පවුල් ප්‍රමාණයක් න්‍යෂ්ටික පවුල් නිසා ඥාති සබඳතාවල බලපෑම් විවාහය දෙකඩ වීමට බලපානවාට වඩා දෙදෙනා අතර ගැටලු ප්‍රබල වීමට පුළුවන. දික්කසාදය අතින් කොළඹ නගරය 57% වීම තුළ මේ බව වඩාත් පැහැදිලි වේ. ප්‍රේම සබඳතා යුගයේ තිබූ බොළඳ සංකල්ප ඉවත්වී විවාහයෙන් පසු සමාජ තරාතිරමත් සමඟ කටයුතු කිරීමේදි අදහස් නොගැළපීමයි. දෙදෙනාට දෙදෙනා නම්‍යශීලී නොවීම ප්‍රබල ගැටලුවකි. සුළු හෝ ගැටලුවකදී පවා නීතියේ ආධාර පැතීම ස්වභාවයයි. විවාහයේ වටිනාකම ඔවුන්ට අවබෝධ නැත. ඇඳුම් මාරු කරන සේ සුළු දෙයක් යැයි සිතන සමහරු විනෝදාංශයටත් කරති. සමහරු දික්කසාදයට හේතු ලෙස දක්වා ඇත්තේ අතෘප්තිකර ලිංගික ආසාවයි. ලිංගික කටයුතු යනු දෙදෙනා අතර සහයෝගයයි. මානසික අසහනය නිසා අදහස් සමඟ ගතත් සිතත් දෙකම එක්විය යුතුය. එසේ නොවුණු විට ඇති වන මානසික අසහනය සැහැල්ලු කර ගැනීමට අනියම් සබඳතා පවත්වයි. එසේ පවත්වන අයට තම කුටුම්භය තුළ මූලික අවශ්‍යතාවයක් වන ප්‍රජනනය අමතක වෙයි. දෙදෙනාම තරගෙට සබඳතා පවත්වන්නේ මහත් ආස්වාදයෙනි. බෞද්ධ ජනතාවට නම් මෙය පාපකාරි ක්‍රියාවකි. ඊළග බවේදී මනුෂ්‍ය ආත්මයක් පවා නොලැබීමට ඉඩ තිබේ. දෙදෙනා නිවස තුළ එකතු නොවීම තුළ දරුවන්ට නිසි ආදරය රැකවරණය නොලැබී යයි. සාමූහික අපේක්‍ෂා නැත. බිරියගේ අතින් තේ එකක් බීමට සැමියාට අපේක්‍ෂාවක් නැත. සැමියා සමඟ එකට හිඳ බත් කටක් කෑමට බිරියට අපේක්‍ෂාවක් නැත. තම පෞද්ගලික රහස් කතා කරන්නේ අනියම් සබඳතා සමඟය. තම ජීවිතයේ රජු එම සබඳතාවයයි. මෙය තුළ පවුල් සංස්ථාව බිඳ වැටේ. දික්කසාදයට රුකුල් දෙයි. මෙවැනි පිරිස් සමාජයට ද වෛර කරයි. සමාජයෙන් පළිගනී. ආගමික සම්බන්ධ පවුල් ඒකකය සුරක්‍ෂිත කිරීම සඳහා ධර්මයෙන් අවවාදකමෙන් ඉදිරියට පැමිණිය යුතුය. එසේ නැති වුණොත් ආගමික සංස්ථාව සමඟම මුළු මහත් සමාජයම ගිලා බසිනු ඇත. වයස අවුරුදු 20 ට අඩු උදවිය. සහකරුවකුගේ සහකාරියක තෝරා ගැනීම අවම කිරීම තුළ ආර්ථික සහයෝගීව ලිංගික සබඳතා දරුවන් බිහිකිරීම පෝෂණය කිරීම යන කරුණු පදනම් කර ගෙන සබඳතා ගොඩනැගූ විට අදහස් ගැළපීම වැඩි ප්‍රතිශයත් ගනු ඇත. එවිට දික්කසාදයට යෑමේ ඉඩකඩ අවම වනු ඇත. පාසල් වයසේ දරු දැරියන්ට ප්‍රේමසබඳතා වලින් ශක්තිමත් ජීවිතයක් ගොඩ නොනැඟෙන බව අවබෝධ කර දීමට වැඩිහිටි සමාජය පෙරට ආ යුතුය. බොහෝ විට සමාජය මෙතරම් විනාශයට හේතුව තමන් මුහුණ පෑ කටුක දෙය තවත් කෙනෙකුට දායාද කිරීම ලාංකික සමාජයේ සිරිතක් බවට පත්ව ඇත. මෙවැනි ආකල්ප මොනම ආගමක වත් දෙන්නේ නැත. ඒ වෛරය සමාජයට මුදා හරින ආකාරයයි.
විවාහ යුවළ නිතර දෛනිකව අදහස් හුවමාරුකර ගැනීම වර්ධනය කර ගැනීම දික්කසාද අවම කර ගැනීමට හේතුවනු ඇත. පළමු විවාහයකට වඩා දෙවන විවාහයක් සිදුවනු අවස්ථාවලදී ඇතැම් විට වැඩි ජනපි‍්‍රයතාවයක් ලබා දී ජීවිතය බිඳ වැටුණු තත්ත්වය සගවා විවාහයට ජනපි‍්‍රයත්වයක් ලබා දීම මාධ්‍යවල සමාජ වගකීම පැහැර හැර ඇති අයුරු දක්නට ඇත. මෙම ප්‍රතිශතය දින දින වර්ධනය වුවහොත් ඇඳුම් ඇඳ තිබුණ ද සමාජය නිර්වස්ත්‍ර වනු ඇත. එය වැඩි ඈතක නැති බව පෙනේ. දික්කසාදයේ අනිටු ප්‍රතිවිපාක සමාජයට හෙළි කිරීම මාධ්‍යයේ වගකීමයි. එවිට දික්කසාදයට පෙලඹවීම් අවම වනු ඇත. අවුරුදු 20 ට අඩු වයසේ විවාහ ගිවිස ගැනීම් වලින් වැළකී සිටීම දික්කසාදය අවම වීමට බලපායි. බොහෝවිට හැගීම් මත තීරණ ගැනීම 20 ට අඩු අය අකර ඉහළ අගයක් ගැනීමයි. 20 වැඩි අය පැසුණු බුද්ධියත් සමග සාමාජීය සාධක සලකා බැලීමේ ප්‍රවණතාව ඉහළ මට්ටමක පවතී. බීමත්කම දික්කසාදයට බලපාන සාධකයකි. විවාහයට පෙර මනා සුපරික්‍ෂාවකින් පසු විවාහ විය යුතුය. මත්පැන් භාවිතය අවම වන නීතිරීති ජාති ආගම් භේදයකින් තොරව සමාජයට ගෙන ඒමට ඒවා ඉහළ යන ප්‍රතිශතය අවම වීමට බලපානු ඇත. දික්කසාදයෙන් තොර යහපත් සමාජයක් ගොඩ නගමු.
ශාස්ත්‍රපති ගාල්ලේ වසන්ත ගමගේ ශාන්ත පාවුළු බාලිකා විදුහල, මිලාගිරිය. උපුටා ගැනීම සිළුමිණ
