ළදරු ළමා පෝෂණය පිළිබඳ ඔබ දැනුවත්ද?
ළදරුවෙකුගේ පෝෂණය පිළිබඳව කතා කරන විට එය ආරම්භ වෙන්නේ උපත ලබා පැයක් ගතවීමට පළමුව මව්කිරි දීමත් සමගනි. මුල් මාස 06ක කාලය තුළ ළදරුවා මව්කිරෙන් පමණක් පෝෂණය ලැබීම වැදගත් වන අතර, එය ළදරුවාගේ පෝෂණ අවශ්‍යතා සම්පූර්ණ කිරීමටද ප්‍රමාණවත් වේ. ඉන්පසුව වැඩෙන ළදරුවාගේ පෝෂණය රැකගැනීම සහ ළදරුවා ලෙඩ රෝගවලින් ආරක්ෂා කර ගැනීම සඳහා සුදුසු අමතර ආහාර ඇරඹීම අවශ්‍යය. ලෙඩ රෝග සෑදීමෙන් ළදරුවා තවදුරටත් රැකගැනීම ප්‍රතිශක්තිකරණ එන්නත් ලබාදීම හා අවස්ථානුකූල පිළිවෙත් අනුගමනය කිරීම ඉතාමත් වැදගත් බව ඔබ තරයේ මතක තබා ගත යුතුය.
ළදරුවන්ගේ පෝෂණය සඳහා මව්කිරි සහ ආහාර ලබාදීම කෙරෙහි වන නිර්දේශ, විද්‍යාත්මකව සනාථ වූ කරුණුවලට අනුව ලෝක සෞඛ්‍ය සංවිධානයෙන් සකසා ඇති ජාත්‍යන්තර නිර්දේශයන් අනුව දේශීය පසුබිමට සරිලන පරිදි ගොඩනැගී පවතින බව පළමුවෙන් මෙහිදී කිව යුතුය. අමතර ආහාර ලබා දීම ළදරුවාට මාස 06 සම්පූර්ණවීමේ සිට ආරම්භ කළ යුතුවේ. එහිදී පළමුවෙන්ම ලබාදීමට සුදුසු වන්නේ උකුවට තලපයක් ලෙස සකස් කර ගත් ආහාරයකි. මේ වෙනුවට කැඳ, සුප්, පලතුරු යුෂ, වතුර ආදී පානවර්ග ලබා දීම නොකළ යුතුය.
මේ නිර්දේශයන් විද්‍යානුකූල පසුබිමක් සහිත වූවකි. ළදරුවාගේ ආමාංශය කුඩාය. එහෙත් දරුවන්ගේ වර්ධනයට අවශ්‍ය වන ශක්ති සහ පෝෂණ අවශ්‍යතා ඉහළය. එමනිසාත්, ළදරුවාට බත් ඇට ලෙස කවන්නට නොහැකි නිසාත් තලපයක් ලෙස සකස් කර මෙම පළමු අමතර ආහාරය ලබාදීමට යෝජනා කෙරේ. මෙම තලපය එනම් උකු, හැන්දේ රැඳී තිබෙන ලෙස සැකසීම වැදගත්ය. මෙම අමතර ආහාරයේ ශක්ති ඝනත්වය ඉහළ නැංවීම සඳහා එයට තෙල්, උකු පොල් කිරි, බටර්, මාජරින් වැනි දෙයක් එකතු කළ හැකිය. මෙසේ තෙල් හෝ මේදයක් එකතු කිරීම නිසා තේ හැන්දකින් කිලෝ කැලරි 40ක් පමණ ලැබීමෙන් ළදරුවාට අවශ්‍යවන ශක්ති ප්‍රමාණය යහමින් ලබාදීමට හැකිවේ.
ඒ හා සමානව අපගේ අවධානය යොමුවිය යුතු තවත් කරුණක් නම් නීරක්තිය නැතිනම් රක්තහීනතාවයි. වෛද්‍ය පර්යේෂණායතනයක සිදුකළ අධ්‍යයන මගින්ද පෙන්වාදී ඇත්තේ කුඩා දරුවන් අතර රක්තහීනතාව ඉහළ මට්ටමක පවතින බවයි. එසේම විදේශීය පර්යේෂකයන් පෙන්වාදී ඇත්තේ වයස අවුරුදු 03 වන විට දරු‍ෙවකුගේ මොළයේ වර්ධනයෙන් 80% ක්ම නිමාවන බැවින් රක්තහීනතාව ඇති වුවහොත් එවැනි දරුවන්ගේ බුද්ධිඵලය පහළ වැටෙන බවයි. මෙම වයස් සීමාවෙන් පසුව කවර තරමක් යකඩ අඩංගු ආහාර, පෙති, සිරප් ලබා දුන්නද එම තත්ත්වය ආපසු හැරවීම අපහසු බව ඔවුහු පවසති. එමනිසා ළමයින්ගේ අනාගත කායික වර්ධනයට පමණක් නොව බුද්ධි වර්ධනයට, ඉගෙනීමේ හැකියාව, මතකය නංවාළීම ආදී සියල්ලමට අත්තිවාරම දැමිය යුත්තේ ළදරු හා ළමා කාලයේදීය. දරුවාට යකඩ පෝෂක ලැබීම සහතික කිරීම සඳහා මස්, මාළු, හාල් මැස්සන් ආදී සත්ත්වමය ආහාර ලබාදීම අත්‍යවශ්‍ය වේ. මේ ආහාර තුළ අඩංගු වන්නේ ශරීරයට අපහසුවෙන් උරාගන්නා හීම් යකඩය. අමතර ආහාර ලබාදීම අරඹා දින 6-7කින් පමණ මෙම යකඩ සපිරි සත්වමය ආහාර ලබාදීම ආරම්භ කළ යුතුමය. පලා වර්ග, පියළි ඇට වර්ග, ඇට ජාති ආදීයේ යම් ප්‍රමාණයන්ගෙන් යකඩ පැවතියද ඒවා සියල්ල හීම් නොවන යකඩ බැවින් ශරීරයට උරාගැනෙන්නේ සුළු වශයෙන් හෙවත් 5% ක් වැනි ඉතා සුළු ප්‍රමාණයකි. බිත්තර කහමදය තුළත් යකඩ පැවතියද ඒවා හීම් නොවන යකඩය. බිත්තර අනිවාර්යෙන්ම ළමයාට ලබාදිය යුතු ගුණවත් ආහාරයක් වුවත් ඉන් යකඩ ලබාගත හැක්කේ ඉතා සුළු ප්‍රමාණයකි. ඒ නිසා දරුවන්ගේ ආහාරයට රතුමස් හෝ රතුමාලු කෑල්ලක් හෝ පීකුදු කෑල්ලක් හෝ හාල්මැස්සන් වැනි යකඩ සපිරි සත්ත්වමය ආහාරයක් දිනපතාම එක් කිරීම තුළින් රක්තහීනතාව වැළැක්වීමට පුළුවන.
ළදරු පෝෂණයෙහිලා තවත් වැදගත් අවශ්‍යතාවක් වන්නේ දරුවාට විවිධ ආහාර හුරු කිරීමය. ආහාරයක ඇති පෝෂක වර්ග හා ප්‍රමාණ ආහාරයෙන් ආහාරයට වෙනස් වේ. එම නිසා විවිධ ආහාර වර්ග දීම මගින් දරුවාට ප්‍රධාන පෝෂකයන් මෙන්ම සුළු ප්‍රමාණවලින් ලැබිය යුතු එහෙත් අත්‍යවශ්‍ය වෙනත් විටමින්, ඛණිජ වර්ග වැනි අනෙක් පෝෂක ද්‍රව්‍යන්ගෙන්ද මිශ්‍රණයක් යහමින් ලැබේ. තවද දිනපතාම ඒකාකාරී ආහාර ලැබීම නිසා ටික කලකට පසු දරුවා කෑම අප්‍රිය කිරීමට පෙළඹීම එයින් වැළකේ. ඇත්ත වශයෙන්ම කෙනෙකුට පසු කාලයේ බෝ නොවන රෝග වැලඳීමේ හැකියාව පහළ දැමීමේ අඩිතාලම අපගේ මාතෘ හා ළමා සංරක්ෂණ වැඩසටහන් තුළින් ආරම්භ වේ.
තවද දරුවන්ගේ ආහාරයට පළමු වසර තුළ ලුණු හා සීනි එකතු කිරීම නම් කිසිසේත්ම නොකළ යුතුය. වයස අවුරුදු එකේ සිට නිවසේ සාදන පවුලේ ආහාරවලට දරුවා යොමු කරන වයසේදී ඇතිවන අප බොහෝ විට දකින ගැටලුවක් වන්නේ පැණි රසයට හා ලුණු රසයට කැමති වැඩිහිටියන් තම දරුවන්ටත් එම පුරුද්ද ඇති කිරීමට දරන උත්සාහයයි. මෙසේ කිරීමෙන් වැළකීම දෙමාපියන්ගේ වගකීමකි. වයස මාස 06 සිට ලුණු, සීනි එකතු නොකළ යහපත් ආහාර මගින් හොඳ වර්ධනයක් මෙන්ම සෞඛ්‍යමත් ජීවන රටාවක්ද ලැබිය හැකිය. එවැනි දරුවෙකුට වයසින් වැඩුණු පසු වුවද සීනි අඩු කිරීමට හෝ ලුණු අඩු කිරීමට විශේෂ පණිවිඩ ලබාදීම අවශ්‍ය නොවන්නේ දරුවා මුල සිටම එවැනි ආහාර රටාවකට හුරුව සිටින හෙයිනි.
දරුවා හුරු කළ යුතු තවත් ආහාර වර්ගයක් වන්නේ රනිල නැතිනම් මාංශ භෝගයන්ය. පියලි ඇට ලෙසින් හඳුන්වන මෙම ආහාරය යනු පරිප්පු පමණක් නොවේ. බෝංචි, මුං, කඩල, කව්පි යනාදිය එයට ඇතුළත්ය. එසේම රටකජු, කජු, කොට්ටම්බා ඇට, කොස් ඇට ආදීයෙහිද අත්‍යවශ්‍ය මේද අම්ල ඇතුළු පෝෂක අඩංගු නිසා ක්‍රම ක්‍රමයෙන් දරුවාගේ ආහාරයටද ඒවා එක් කළ හැකිය. මේ අතරම තදකොළ පැහැ පලා වර්ග, තද කහ සහ තැඹිලි පාට එළවළු හා පලතුරුද බිත්තර කහමදය, පීකුදු, දරුවාගේ ආහාරවලට එක් කිරීමෙන් ඒවා තුළ අඩංගු විටමින් ඒ ලැබෙන අතර එමගින් දරුවා ලෙඩ රෝගවලින් ආරක්ෂා කිරීමට, නීරෝගී ඇස් පෙනීමට, සම නිරෝගීව පැවතීමට උපකාර කරයි. එමනිසා මෙවැනි ආහාරයක් දරුවාගේ දිනපතා ආහාර වේලට එකතු කිරීම වඩා උචිතය.
එමෙන්ම කෙටි ආහාර වශයෙන් දරුවාට ලබාදිය යුතු ආහාර කවරේද යන්න බොහෝ දෙමවුපියන්ට ඇති ගැටලුවකි. කෙටි ආහාරයක් යනුවෙන් හඳුන්වන්නේ කුඩා ප්‍රමාණයකින් වැඩි පෝෂණයක් සපයන ආහාරයකි. අල, බතල, මයියොක්කා, වට්ටක්කා වැනි තැම්බූ දේ පොල් හෝ බටර් / මාගරින් සමග සකස් කර කෑල්ලක් ලබාදීම, බිත්තරයක් තම්බා හෝ ඔම්ලට් ලෙස සකස් කර කෑල්ලක් ලබාදීම, පලතුරු වර්ගයක් ආදීය ඒ අතරින් සුදුසු කෙටි ආහාරය.
මේ ආකාරයට දරුවෙකුගේ පෝෂණ්‍ය වැදගත් වන්නේ එය පෝෂණය හා සෞඛ්‍ය නංවාළීම පමණක් නොව කායික වර්ධනය මෙන්ම බුද්ධිමය වර්ධනයද එමගින් දියුණු වන නිසාය. මුල් අවුරුදු තුනේදී දරුවාට නිසි පෝෂණය ලබා නොදුන්නොත් ඊට පසු කෙතෙරම් උත්සාහ කළද මෙම තත්ත්වය ප්‍රශස්ත කරගත නොහැක.
උපුටා ගැනීම අද පුවත්පත
