පාර දිගේ කරක්ගහන බන්ටි... මම හිටියේ ඉන්දියාවේ....

ඇයව අපට මේ දිනවල මුණ ගැසෙන්නේ පාරදිගේ ඇවිද යනකොටයි. හැබැයි මෙයා පාරදිගේ ඇවිද යන්නෙත් සෑහෙන කාලයකට පස්සේ. පාර දිගේ ඇවිද යන බන්ටි මෙච්චර කාලයක් කොහේද ගිහිල්ල හිටියේ. අවුරුදු දෙකහමාරකට පස්සේ අපිට මේ බන්ටි එක්ක ටිකක් කතා කරන්න හම්බ වුණා. ඒ පාරදිගේ ඇවිදගෙන යනකොට අහම්බයෙන්. ඒ වෙලාවේ බන්ටි, දුෂේනි මියුරංගිට මොකද වුණේ කියලා අපිට කිව්වා.

මේ දවස්වල පිට්පොකට් ගහනවා කියලයි ආරංචිය?

ඔව්. එහෙම තමයි මේ දවස්වල ගොසිප් එක යන්නේ.

බන්ටි වෙන්න ලැබුණේ කොහොමද?

ස්වර්ණවාහිනී ආයතනයෙන් තමයි මට මේ චරිතයට කතා කළේ. පිටපත කියෙව්වාට පසුව මටත් බන්ටි ගැන ආසාවක් ඇතිවුණා. අනික මම ගොඩක් කාලයක් ලංකාවේ වැඩ කළෙත් නැහැ.

බන්ටි ගැන පේ‍්‍රක්‍ෂකයෝ මොනවද කියන්නේ?

මම හිතුවට වඩා ගොඩක් හොඳ ප‍්‍රතිචාර ලැබෙනවා. සමාජ මාධ්‍යයෙන් විවිධ ප‍්‍රතිචාර ලැබෙනවා. හොඳ වගේම සමහරු නරකත් කියනවා. ඒක මම බොහොම කැමැත්තෙන් භාර ගන්නවා.

දුෂේනිව ටෙලි නාට්‍යයකින් දකින්න ලැබෙන්නේ සෑහෙන කාලයකට පස්සේ?

2019 ජනවාරි මාසයේ තමයි මම අවසාන වතාවට රඟපෑ ටෙලි නාට්‍යය විකාශනය වුණේ. මම හිතන්නේ අවුරුදු දෙකහමාරක් විතර වෙනවා.

නිහඬව හිටපු කාලයේ මොනවද කළේ?

මම ඇත්තටම ලංකාවේ හිටියේ නෑ.

කොහේද හිටියේ?

මම හිටියේ ඉන්දියාවේ.

මොනවද ඉන්දියාවට ගිහිල්ලා කළේ?

පොඩි පොඩි ව්‍යාපෘති කිහිපයකට සම්බන්ධ වුණා. මම ආපහු යනවා කොරෝනා ප‍්‍රශ්නය හින්දා අවුරුද්දක් ලංකාවේ ඉන්න සැලසුම් කරගත්තා. ඒක නිසයි මේ වැඬේ භාරගත්තේ.

කවදාද ලංකාවට ආවේ?

මම දැන් ලංකාවට ඇවිත් මාස තුනක් විතර වෙනවා.

ඉන්දියාවෙත් කොවිඞ් දරුණුයි නේද?

කොවිඞ් දරුණුම කාලයට කලින් වගේම දරුණුම කාලයෙත් මම ඉන්දියාවේ හිටියා.

ඉන්දියාවේදී මුහුණ දුන් අත්දැකීම් මොන වගේද?

තත්ත්වය පාලනය වුණාහම මම ආපහු යනවා. මගේ පරිස්සම ගැනත් හිතනවා. මගේ අම්මා තාත්තා පොඞ්ඩක් බයයි. ඒකයි ලංකාවට ආවේ. එහේ මේ දවස්වල ගෙවෙන්නේ බොහොම අමාරු කාලයක්.

දවසින් දවස මරණ වැඩිවෙනකොට ජීවිතය ගැන බියක් හිතුණේ නැතිද?

එහෙම නැහැ. අනික මම කොහොමත් බයවෙන කෙනෙක් නෙමෙයි. ඇතුළටම වෙලා තමයි හිටියේ. කෑම බීම වල පොඩි පොඩි ගැටලූ අපහසුතා ආවා.

ලංකාවට ආවහම මොකද හිතුණේ?

ලෝකයම වසංගතයෙන් වෙලාගෙන තියෙන්නේ. තම තමන් ගැන හිතලා පරිස්සම් වුණොත් අනෙක් අයත් පරිස්සම් වෙයි කියලා හිතෙනවා.

දුෂේනිට බන්ටි හින්දා මේ වගේ ජනපි‍්‍රයත්වයක් ලැබෙයි කියලා හිතුවද?

චරිතය ගොඩක් වෙනස් කියලා මම දැනගෙන හිටියා. ඒ වගේම සද්ධාමංගල සූරිය බණ්ඩාර, ශිවගුරුනාදන්, චාමර ජයවික‍්‍රම ති‍්‍රත්වයේ නිර්මාණ හරි ජනපි‍්‍රයයි. ඒ හින්දම මට හිතුණා යම්කිසි වෙනසක් වේවි කියලා. ඒකයි මම නිහඬව ඉඳලා වැඩ භාරගන්නේ නැහැ කියලත් අන්තිමට මේ වැඬේ භාරගත්තේ.

බන්ටි ජීවිතයේ ලොකු වෙනසක් කළා නේද?

මම හිතන්නේ වෙනසක් සහ ආසාවෙන් කරන චරිතයක් මේ චරිතය ඒකාකාරී නැහැ.

යාළුවෝ රැසක් එක්ක තමයි වැඩ කරන්න තියෙන්නේ. ඒ අත්දැකීම මොන වගේද?

යාළුවෝ කියන්නේ හැමදාමත් මුළු සෙට් එකටම ඉන්න එකම ගැහැනු ළමයා මම. ඒකත් හොඳයි. ඒ චරිතය මට ටිකක් අමාරුයි. ඒ ඉන්නේ මම නෙවෙයි ඒ චරිතයත් කොල්ලෙක් නිසා මම කරන්නේ හැමෝගෙම චරිතවලින් පොඩි පොඩි දේවල් ටිකක් ගත්ත එක. ඒක නිසා කොල්ලො සෙට් එකත් එක්ක ඉන්න එක හොඳයි කියලයි හිතෙන්නේ.

ආපහු ඉන්දියාවට යන්න බය නැතිද? දවසින් දවස මරණත් වැඩිවෙනවා නේද?

එහෙම දෙයක් තියෙනවා. අම්මයි තාත්තයි තමයි බය. මම නම් පොඞ්ඩක්වත් බය නැහැ. මට දැන් යන්න පුළුවන්නම් යනවා.

ඉන්දියාවේ ඔබ කරන ව්‍යාපෘතිය?

මම ඒ ගැන කිසිම තැනක කතා කරලා නැහැ. ඒක ඉස්සරහට දැනගන්න ලැබේවි. ඒක සර්ප‍්‍රයිස් එකක්.

උපුටා ගැනීම දිවයින