ගෙදර දෝෂ නසන්න ආ කපුවා භූතාත්මයක් බන්දවා මල්කාන්තිව දපනේ දාගත් හැටි

තමන්ට එළැඹෙන සෑම කරදරයක්ම ලෙඩක් දුකක්ම, තහරකාරයකු ඊර්ෂ්‍යාකාරයකු විසින් කරනු ලබන අන වින, කොඩිවින, හූනියම් නිසා සිදුවන්නේ යැයි සිතන ආත්ම ශක්තිය හීන වූ ඇතැම් පිරිසක්ද සමාජයේ සිටිති. අපේ දියුණුවට ඉරිසියාවෙන් අල්ලපු ගෙදර අය විසින් අපේම ඥාතියා විසින් හූනියම් කරනු ලැබ ඇතැයි කියමින් නිතර දේවාල පස්සේ යන්නෝ ද සිටිති. නිතර ඇදුරන් ගෙන්වා නිවෙසේ තොවිල් පවිල් කරන්නෝද සිටිති. මෙසේ නිතර ‍දොළ පිදේනි දෙමින් අඟුරු දුම්මල පුච්චන විට නැති යකුන්ද ගෙන්නා ගෙන ඇත්තටම භූත දෝෂවලට ලක් වූවෝද සිටිති. මෙය කැලේ යන සර්පයන් රෙද්ද අස්සේ දමා ගෙන කෑවෝ කෑවෝයයි කියා විපතට පත්වීමක් හා සමානය. එසේම ඇහැට කනට පෙනෙන තරුණ දෝණියන්දෑවරුන් බිරින්දෑවරුන් සමඟ නිතර දේවාල ගාණේ යනවිට නිතර ඇදුරන් ගෙදරට ගෙන්නා ගන්නා විට එයද නුවණින් කළ යුත්තකි.

මල්කාන්ති පිළියන්දලට නුදුරුව පදිංචි විසි අට හැවිරිදි අවිවාහක තරුණියකි. ඇගේ නිවෙසේ අය නිතර රෝගාබාධවලින් පෙළුණි. නිවෙසේ නිතර දුර්ගන්ධයක් පැවැතිණි. මල්කාන්තිද බඩේ උග්‍ර වේදනාව, නින්දෙන් බිය වී අවදිවීම, හිතුවක්කාර කම, මවුපියන් නොරුස්නා ගතිවලින් පෙළුණාය. වෛද්‍ය ප්‍රතිකාර හා යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර කටයුතුවලින් සහනයක් නොලැබ ඇතුල්කෝට්ටේ ගුප්ත ගවේෂණ මධ්‍යස්ථානය කරා මල්කාන්තිත් මවත් පියාත් සහෝදරයාත් පැමිණියහ. අහල පහළ අය හූනියම් කර ඇති බවත් එයින් තම නිවෙසටත් පවුලේ අයටත් අමනුෂ්‍ය දෝෂ බලපා ඇති බවත්, එය දේවාලයකින් කියැවුණු බවත් මල්කාන්තිගේ මව ආධ්‍යාත්මීය ගවේෂක කසුන් නාගොඩවිතාන මහතා සමඟ පැවැසුවාය. මේ පවුලේ අය වෙත ශක්ති කිරණ එල්ල කරන විට සියලු දෙනාම පැද්දෙන්නට වූහ. මල්කාන්තිගේ සහෝදරයාගේ බඩට ගවේෂකවරයා අත තබන විටම ඔහු ඔක්කාරය කරන්නට විය. ඒ අතරම අඬන්නටද විය. මේ ශරීරයට විසක් ඇතුළු වී ඇති බවත් මෙය හූනියමක් නොවන බවත්, ගවේෂකවරයා පැහැදිලි කළේය. 'නෑ... නෑ... මහත්තයා හූනියමක්ම තමයි. අහල පහළ අය අපේ ගෙදරට කෑම ජාති ගෙනැත් දෙනවා. වටපිට අය අපට හරිම ඉරිසියාවෙන් ඉන්නේ. මේ ළඟදිත් කෑම වගයක් ගෙනැත් දුන්නා. අපිත් ඔහේ කෑවා. මේක හූනියමක් ම තමයි' යැයි ඔවුහු දැඩි මතයකම සිටියහ. හොඳයි කොයි එක වුණත් ගමේ පන්සලේ බෝධි පූජා විසි එකක් පවත්වා එන්නැයි ගවේෂකවරයා උපදෙස් දුන්නේය. ඔය නාගොඩවිතාන හොරෙක්. ඔය මිනිහා කියන දේවල් මම නම් කරන්නේ නෑ. මම බෝධි පූජාවලට එන්නේ නෑ යි මල්කාන්ති ගවේෂකයාට බනින බව ඇගේ පියා දුරකතනයෙන් දන්වා සිටියේය. ඊළඟ දිනයේ මල්කාන්ති පැමිණියේ නැත. අනෙක් අය පැමිණියහ. එදින සියලු දෙනාගේ බඩ දඟලන්නට වී ඔවුහු ඔක්කාරය කරන්නට වූහ. මේ සිද්ධියට මල්කාන්ති මූලික බව වටහා ගත් ගවේෂකවරයා ඊළඟ දිනයේ කෙසේ හෝ දියණිය කැඳවා ගෙන එන ලෙස උපදෙස් දුන්නේය. දෙසතියකට පසු ඔවුහු බලෙන්ම වාගේ දියණියද කැඳවා ගෙන නැවැත පැමිණියහ. මම ගියේ නෑ බෝධි පූජාවලට, මට මේවා විශ්වාස නැතැයි මල්කාන්ති ගවේෂකවරයාගේ මූණට කීවාය. ඒකට කමක් නෑ, ඔයා විතරක් නෙවෙයි. ඔය වගේ අය තවත් ඉන්නවා යැයි කියූ ගවේෂක ඇය දිෂ්ටි ගැන්වීය. ඇය ප්‍රලයවී කෑ ගසන්නට වූවාය. ගවේෂකවරයා වේවැල අතට ගෙන ප්‍රශ්න කෙළේය.

'කවුද මේ ශරීරයට ඇතුළු වෙලා කෑ ගහන්නේ?'

'දන්නෙ නෑ'

'තමන් කවුද කියලා ඇයි දන්නේ නැත්තේ?'

'මතක නෑ'

'කොහෙන්ද තමුන්ව එව්වෙ?'

'පානදුරෙන්'

'පානදුරේ කවුද?'

'කපු මහත්තයා'

'එයා මොකද කළේ'

'එයා මේකිගෙ ඇඟට මාව එව්වා.'

නාගොඩවිතාන මහතා මල්කාන්ති කාමරයෙන් ඉවතට යවා මවුපියන් සමඟ සාකච්ඡා කළේය. මේ පවුලේ අය යන්ත්‍ර මන්ත්‍ර ගුරුකම් දැඩිසේ විශ්වාස කරන බවත් මාස පහකට හයකට වරක් ගෙදර දෝෂ ඉවත් කරන්නට ඇදුරන් ගෙන්වා ශාන්ති කර්ම කළ බවත් අවසන් වතාවට පානදුරේ දේවාලයක කපුවකු ගෙන්වා යාතු කර්මයක් කළ බවත් තිස්පස් හැවිරිදි විවාහකයකු වන ඔහු දරු පවුල්කාරයකු බවත් ඔහු දියණිය සමඟ ඇයි හොඳයියක් පවත්වන බව දැනගෙන ගෙදර අය ඊට විරුද්ධ වූ බවත් අනාවරණය කළහ. පවුලේ අය කාමරයෙන් ඉවත් කොට නැවැත මල්කාන්ති ගෙන්වා සාකච්ඡා කෙළේය.

'මල්කාන්ති, මට ඇත්ත කියන්න ඔය පානදුරේ කපුවා එක්ක ඔයාගෙ සම්බන්ධයක් තියෙනවා නේද?'

'නෑ... නෑ... අපේ ගෙදර අයද කිව්වේ?'

'නැහැ ගෙදර අය නෙවෙයි. ඒ අයත් ඇත්ත කියන්නේ නෑ. ඒ සමහර විට දුවගේ ගෞරවය රකින්න වෙන්න ඇති. මම මේවා අහන්නේ ඔය පවුලේ අයට එළැඹිලා තියෙන දුක් කරදරවලින් නිදහස් කරන්න.'

'නැහැ... නැහැ... එයා පවුල්කාරයෙක් මම මොකටද එයා එක්ක යාළුවෙන්නේ?'

'කපුව විවාහකයෙක් බව දන්නවාද?'

'ඔව්'

'එයාට දරුවොත් ඉන්න බව දන්නවාද?'

'ඔව්'

'එයා තමන්ට හිතවත් බවක් තියෙන බව දන්නවාද?'

'ඔව්'

ගවේෂකවරයා දෑස් පියාගෙන නිහඬව සිත එක්තැන් කොට නැවැත කතා කෙළේය. 'මල්කාන්ති! මට බොරු කියන්න හදන්න එපා. ඔයා ගිය සුමානෙත් ඒ කපුවා එක්ක දෙහිවල හෝටල් (හෝටලයේ නමද කීය) කාමරයකට ගිහින් උදේ වරුවම ගත කරලා ආවා නේද?' මල්කාන්තිගේ දෑස් ඉහළට ගියේය. 'මල්කාන්ති! මම මේවා අහන්නේ ඔයාව අසීරුතාවට පත් කරන්න නෙවෙයි. ඔයා නිරපරාදේ වැඩිකල් නොගිහින් මැරිලා යනවා. අන්න ඒ විපතෙන් මුදවන්නයි ප්‍රශ්න කරන්නේ. ඔයා විතරක් නෙවෙයි ඔය වගේ ප්‍රශ්න තියෙන බොහොම දෙනෙක් අපේ ළඟට එනවා. ඒ අයට යහපතක් කිරීමයි අපේ අරමුණ. ඒ නිසා ඇත්ත කියන්න.

'අනේ මහත්තයා මම ඇත්තම කියන්නම්. වැඳලා කියන්නම් ගෙදර අයට නම් මේ ගැන කියන්න එපා. මට ඒ අයට මූණ දෙන්න බැරුව යනවා. මම පත්වෙලා ඉන්න තත්ත්වය කීවොත් අම්මා තාත්තාටත් මාව එපා වෙනවා. අනේ මහත්තමයා පින් අයිති වෙයි ඒ අයට දැන ගන්න නම් තියන්න එපා. වඳින්නම් කියා වෙව්ලමින් දෑත් එකතු කොට කීවාය.

'හොඳයි ඉතින් ඇත්ත කියන්නකො' යි නාගොඩවිතාන මහතා කීවේය.

'පානදුරේ කපු මහත්තයා දවසක් අපේ ගෙදර ආරක්ෂාවක් කරන්න ආපු වෙලාවෙ මගේ ඔළුවේ තෙල් ටිකක් ගාලා අත ගෑවා. ඒ වෙලාවෙ ඉඳලා මට එයා ගැන හරිම ආදරයක් ඇති වුණා. එයා ගැන නිතර හැඟීම් පහළ වුණා. ඊට පස්සේ මට එයාව හොයා ගෙන යන්න හිතුණා. දවසක් මම තනියම එහෙම හොයාගෙන එයාගෙ දේවාලයට ගියා. එදා එතැන සෙනඟ සිටිය නිසා ටිකක් කතා කර ඉඳලා එයාගෙ ෆෝන් නම්බර් එකත් ඉල්ලා ගෙන ආවා. එදා ඉඳලා එයා ටෙලිෆෝන් එකෙන් මගේ ෆෝන් එකට කතා කරනවා.'

'එයා විවාහකයෙක් බව දැන දැනත් ඇයි එහෙම රහසේ කතා කරන්න පටන් ගත්තේ.'

'මම දන්නේ නැහැ මහත්තයා. මට එයා ගැන පුදුම හැඟීමක් ඇති වුණා. මේ වෙන කොට මම අවුරුදු පහක් විතර ආශ්‍රය කරපු කෙනෙක් හිටියා. අපි දෙන්නා බඳින්නයි හිටියේ. මට එයාවත් එපා වුණා. දවසක් කපු මහත්තයා මට තනියම එන්න කියලා මාව හෝටලයකට එක්ක ගියා. එයා ගැන මට පුදුම ආදරයක් ඇති වුණා. එදාත් අපි දෙන්නා ඒ හෝටලයේ කාමරයක වරුවක්ම ගත කළා. එදා මගේ මුළු ජීවිතයම එයාට දුන්නා.'

'ගෙදර අය දැන ගත්තේ නැද්ද?'

'මේ වෙනකොට ගෙදර අයට මා ගැන සැක හිතුණා. බඳින්න හිටපු එක්කෙනා අපේ ගෙදරට මගේ වෙනස්වීම ගැන කියලා සම්බන්ධය අතහැරියා. මේ අතරේ අපි හෝටල් කාමරවලට යන බව මල්ලිට ආරංචි වෙලා අම්මටයි තාත්තටයි කියලා තිබුණා. ඊට පස්සේ කපු මහත්තයාව අපේ ගෙදරට ගෙන්නුවේ නෑ. මට නිතරම බනින්න පටන් ගත්තා. මේ අතරේ මට ළමයෙක් ලැබෙන්න ආවා. කපු මහත්තයා ඒකත් නැති කළා. ගෙදර අය නිතරම කපු මහත්තයාටයි මටයි බනින කොට මට ගෙදර අයව රුස්සන්නේ නැතුව ගියා. ගෙදර අයගෙ විරුද්ධත්වය මම කපු මහත්තයාට කීවා. දවසක් හෝටලයකදී මුණ ගැහුණු වේලාවක කපු මහත්තයා මට මොනවාදෝ මතුරපු කුඩු වගයක් දුන්නා. ගෙදර උයන කෑමවලට මිශ්‍ර කරන්න කියලා. මම සුමානයක්ම ඒ කුඩු ටික ටික කෑමවලට මිශ්‍ර කළා. ඊට පස්සේ ගෙදර හැමෝටම බඩේ අමාරුව හැදුණා. මටත් හැදුණා' යි මල්කාන්ති සියලු විස්තර අනාවරණය කළාය.

ඊට පසු කාමරයෙන් පිට සිටි මවුපියන් හා සහෝදරයාද ගෙන්වා නැවැතත් දින දහහතරක් බෝධි පූජා පවත්වා පැමිණෙන ලෙස උපදෙස් දුන්නේය. ඒ අතර පවුලේ සියලු දෙනාම දක්ෂ ආයුර්වේද වෛද්‍යවරයකු හඳුන්වා දී ළය විරේකයක් කැරගෙන එන ලෙසද උපදෙස් දුන්නේය. පවුලේ හතර දෙනාම ඒ වෛද්‍යවරයා වෙත ගොස් ළය විරේකය කොට ගෙන දෙසතියකට පසු නැවැත පැමිණියහ. එදින ද මල්කාන්ති දිෂ්ටි ගැන්වීය. කපුවා විසින් බන්ධනය කරන ලද භූතයා ප්‍රලය වී ආවේය. ඒ භූතයාට කිරණ එල්ලකොට දවන විට කෑ ගසන්නට විය.

'අනේ මාව පුච්චන්න එපා. දැවිල්ලයි. දැවිල්ලයි, පුච්චන්න එපා. මම යන්නම්. මම යන්නම්. මම ආයෙත් මේ අයට කරදර කරන්නේ නෑ. මම යනවා.'

'උඹ ආයෙත් යන්නේ කපුවා ළඟටද?'

'නෑ... නෑ... මම ඌ ළඟට යන්නේ නෑ. ගියොත් ආයෙත් මට මේ වගේ දුක් විඳින්න වේවි. මම මගේ සොහොනටම යනවා' භූතයා ඉවත්ව ගියේය. එයින් පසු පවුලේ අයට තිබුණු ලෙඩ දුක් අවසන් වූ අතර දිනපතා නිවෙසේ ඉටු කළ යුතු බුද්ධ වන්දනාවන් සහ පිරිත් සජ්ඡාධායනා නියම කෙළේය. ඉක්මනින් මල්කාන්තිට විවාහයක් කැර දෙන ලෙසද මවුපියන්ට උපදෙස් දුන්නේය.

මහින්ද විජේතිලක. උපුටා ගැනීම මවුබිම.