ජීවිතයම බබලවන මැණික්‌ ගලේ බලේ
මැණික්‌ අගය කණා නොදනී. එය පෑගී ගියද එහි වටිනාකම, ලක්‌ෂණ ඔහු නොදනී. නොදකී, එහෙත් ඇස්‌ ඇති අයට නම් එය ධන උල්පතකි. සම්පතකි. මැණික්‌ වලට සංස්‌කෘතියෙන් කියන්නේ “රත්න” කියාය. එහි තේරුම හිත ප්‍රීතිමත් කිරීම යන්නයි. පුරාණයේ විසූ සෘෂිවරුන් මැණික්‌ හැඳින්වූයේ මණි කියාය. එහි අර්ථය වන්නේ පිදිය යුතු යන්නයි. රත්නය අපේ ජන වහරෙහි ත්‍රිවිධ රත්නය, පුත්‍රරත්නය, ස්‌ත්‍රී රත්නය, පුස්‌තක රත්නය ආදි වශයෙන් වටිනා කමෙන් ඉහළ බව හැඳින්වීමට යොදාගෙන ඇත. විෂ්ණු දෙවිඳුන්ගේ පපුවෙහි පැළැඳ සිටින්නේ කිsරි මුහුද කලම්බා ගත් කෘස්‌තුභවු මණි නමැති ගුප්ත බලයක්‌ ඇති මැණික්‌ විශේෂයකි. වේද ශාස්‌ත්‍රයෙහි අග්නි නම්වූ දෙවිඳුන් හඳුන් වා ඇත්තේ රත්න ධාතම යනුවෙනි. මෙම දෙවිඳුන්ට ජප කිරීමෙන් ශරීරයෙහි උෂ්ණත්වය උපදවයි. වාග්හට සෘෂිවරයා මැණික්‌ පැළඳ වීමෙන් ලැබිය හැකි විවිධ ප්‍රයෝජන ගණනාවක්‌ම හඳුන්වා දී ඇත. ඒවායින් අලංකාරය සතුට, සැපත, සෞභාග්‍ය ධන සම්පත් හා ආරක්‌ෂාව ආදිය ගැනේ. එමෙන්ම දෙවියන්ට යාඥ කිරීමට හා බලවත් ග්‍රහ අපල උපද්‍රවයක්‌ දුරුකර ගැනීම සඳහාත් දෙවිවරුන්ගේ පිහිට ලබාගැනීම උදෙසා මැණික්‌ පැළඳ ශුභ සිද්ධිය උතුම් ලෙස ලබා ඇති බව අදත් අපට දක්‌නට ඇත.
මෙවන් උතුම් වූ මාණික්‍යයේ උපත ආරම්භය පිළිබඳව විවිධ කතාවන් විවිධාකාරව සඳහන් වේ. ඈත අතීතයේ වඡ්ර නමින් කෘරනපුරු යක්‌ෂයෙක්‌ හිටියේය. ඔහු දේව් රජුවූ ඉන්ද්‍ර දෙවිඳු ළඟට ගොස්‌ දෙවිවරු සියලුම දෙනා මරණ ලෙස කන්නලව්වක්‌ කළේය. වඡ්ර සතු අතුරුදහන් වීමේ ශක්‌තිය දැන සිටි ඉන්ද්‍ර උපායෙහි අති දක්‌ෂ අයකු ඒ සඳහා යෙදෙව්වේය. ඔහු බ්‍රාහ්මණයකුගේ වෙසක්‌ මවාගෙන වඡ්ර නමැති යක්‌ෂයා දමනය කර ඔහුගේ ආත්මය සුළගේ පා කර යවමින් ශරීර කූඩුව අත්අඩංගුවට ගෙන ටික කලකදී එයද විනාශ කළේය. එබැවින් සියලුම මැණික්‌ වර්ගයන් බිහිව ඇත්තේ ඔහුගේ මළමිනිය තුළින්ය. එයින් අගනාම වටිනා මාණික්‍යය වන්නේ වඡ්රයි. අපි එය දියමන්ති නමින් හඳුන්වමු. දෙවිවරු එය රැගෙන ගොස්‌ තම විමානයන් ගොඩ නගා ගත්හ. යුගයන් ගෙවී යද්දී ඉතිරි මැණික්‌ වර්ගයන් සියල්ලම මුළු මහා පොළව පුරා ඉතිරී විසිරී ගියේය.
දියමන්ති සෑදී ඇත්තේ සංස්‌කෘත අගස්‌තය රත්ත ශාස්‌ත්‍රය පෙන්වා දෙන අයුරුත් “බාලසුර” නමැති සුරයාගේ ඇට කටු වලින් බව හැඳින්වේ. ඔහුගේ දත්වලින් මුතුද රුධිරයෙන් පද්ම රාගද, අතින් මයිදුර්ය ද මසින් පබළුද, ඇස්‌වලින් නිල් කැටද, පිතෙන් මරකත මැණික්‌ද සෙම්වලින් පුෂ්ප රාගද, සහ මේදයෙන් ගෝමේෂද හැදුනු බව කියා ඇත.
මේ කතා අතරින් මැණික්‌වල උපත පිළිබඳ මත හා කතා විවිධාකාරව ගෙතී ඇත. මැණික්‌ බිහිවී ඇත්තේ සූර්ය දෙවියන් සමඡ්නා දේවිය හා ප්‍රේමයෙන් වෙලීබැඳී සිටින කාලයේ ඊට පිදෙන ත්‍යාගයක්‌ ලෙසටය. තවත් ජනප්‍රවාදයක සඳහන්ව ඇත්තේ මහබඹු විසින් ජලය ලෙසටම මැණික්‌ මවා ඇති බවයි. විද්‍යාත්මක ග්‍රන්ථයන් තුළින් හෙළිකර ඇත්තේ පෘථුවි ගර්භය තුළ දීර්ඝ කාලයක්‌ තිස්‌සේ සිදුවනු අනේක විධි පාෂණ විපර්යාසයන් හේතු කොට ගෙන මැණික්‌ වැනි වටිනා පාෂාණයන් හැදුනු බවයි. මෙවැනි කතා පිළිබඳ මෙවන් කතා පෙරදිගට පමණක් සිමාවී නැති අතර බටහිර සාහිත්‍ය කතා තුළින්ද ගැබ්කර ඇත. මහා කවි විලියම් ෂෙක්‌ස්‌ෆියර්ගේ චන්ඩ මාරුතය නම් නාට්‍යයේ දක්‌වා ඇති අයුරු මෙසේය.
පබළු සැදුනි ඇටකටු වෙතිනේදෑස්‌ වෙතිනි මුතුලැල් සැදුනේ
මේ නිසා ඔබ මැණික්‌ පළඳින විට අතැගිලි මුද්දට, කර බඳින තැල්ලට, මාලයට, සුරයට, බෝපතට, පාංචායුධයට, හිස ඔටුන්නට බඳ පටියට, කණ තෝඩුවට, නාසා කුම්බරයට, හිසමාලයට, සිංහාසනාදි පුටුවලට මැණික්‌ ඔබ් වීම සුදුසු ලෙසින් තම ලග්නයට අදාළ මාරක හෝ ප්‍රබල ඒරාෂ්ඨක අපල දුරුවී ආරක්‌ෂාව සෙත්, ශාන්තිය තුරන්වීමට සුදුසු මැණික්‌ වර්ගය තම හඳහනෙහි උපන් නැතක අනුව සකසා ගැනීමෙන් ඔබට යහපත උදාවන බව නිසැකයි. එසේ නැති වුවහොත් තිබුණු කරදර මැදට මහා ගිනිගුලියක්‌ දැමුවාක්‌ මෙන් දැවී අයහපත අවැඩ සිදුවන බව ඒකාන්තය.
එමෙන්ම නිසි නැකතකින් තමා රජකරන මැණික කුමක්‌දැයි දැන එය රන් අභරණයකට ඔබ්බවා පැළඳීමෙන් යන්ත්‍රයත් තෙලත්, අඳුනත් නොමැතිව ගලේ පමණක් බලේ කොතරම් දැයි දන්නෝ දනී. එවන් ගලක්‌ එම මාණික්‍යයට අයත් ජප මංත්‍රයකින් නිසි අයුරින් ජපකර පැළඳීමෙන් එම මැණික බබලන්නා සේ ඔබත් ඔබගේ ජීවිත කාලයක්‌ බබලන බව සිකුරුයි කියා පුරාණ සෘෂිවරු කියා ඇත.
උපුටා ගැනීම දිවයින
