තමාම දුක තනා ගන්නා ග්‍රහ යෝග
මිනිසකුගේ මාන්නය, ඉරිසියාව, වෛරය වැනි මානසික සංකීර්ණතා මතුවී එන ආකාරය අනුව ඔහුගේ දුක හෝ සැප තීරණය වෙයි. ජන්ම කේන්ද්‍රයේ 5 වැන්නේ උච්ච වන ග්‍රහයා 04 වැන්නාධිපති බලවත් ලෙස දකී නම් එම පුද්ගල මනස මාන්නයෙන් මෙන්ම අනුන්ගේ දියුණුව පිළිබඳව හොර රහසින් තක්‌සේරු කරමින් ඉරිසියාව ඇතිකර ගන්නා තැනැත්තෙක්‌ වෙයි. 04 වැන්න මනස හෙවත් හදවත වෙයි. එහි අධිපති වෙනත් අසුබ ග්‍රහ පීඩාවන්ට ලක්‌වීම සේම හදවතට කාරක වන ග්‍රහයා වූ චන්ද්‍රයා මකර වැනි රාශියක හෝ වෘශ්චික වැනි රාශියක යෝග වී සිටින අතර ලග්නාධිපති ග්‍රහයා දකින්නේ නම් ඉහත කී මානසික තත්ත්වයන් ඔවුන් සතුව පවතී. වෙනත් ග්‍රහ බලයන් අනුවද එවැනි තත්ත්ව පවතින නමුත් ඉහත කී යෝග අනුව ඔවුහු වඩාත් ඒ පැත්තට යොමුවන පිරිස්‌ වෙති.
05 වැන්නේ පාප ග්‍රහයෙක්‌ උච්ච වී ත්‍රිකෝණ දෘෂ්ටියෙන් ලග්නය දැකීම සහ හතර වැන්න අධිපති දකින්නේ නම් එම පුද්ගල මානසික තත්ත්වය තුළ මාන්නය හා ලෝභය දැඩි කරයි. ඒ නිසාම තවත් කෙනකුගේ දියුණුවකට සියුම් ඉරිසියාවක්‌ ගැඹුරු සිතෙහි ඇතිවෙයි. එනිසා අනුන්ගේ දියුණුව රහසින් පරීක්‍ෂා කරමින් තමන්ගේ අභිවෘද්ධිය පිණිස ඊර්ෂ්‍යා කරයි.
04 වැන්නේ රාහු සංයෝග වී 04 වැන්න අධිපති අසුබ ස්‌ථානයක සිටින්නේ නම් අනුන්ගේ ඕපාදූප සෙවීමට දක්‍ෂ වන්නේය. බුධ ග්‍රහයා හා දෙවැන්න පීඩා වී නම් ඕපාදූප සෙවීම මෙන්ම කේලාම් කීමටද පෙළඹෙයි. මෙවන් පුද්ගලයන් වටා සමාජය තුළ නරක නාමය පැතිරෙන අතර ඔවුන්ට එය නොදැනේ. ඒ කිසිවෙක්‌ එවැනි තත්ත්වයන් ඔවුන්ගේ මූණටම නොකියන බැවිනි. ඒවා ගැන විවේචන දොස්‌ සාකච්ඡා වන්නේ ඔවුන්ට හොරා සමාජය තුළිනි. මෙවැනි අය විපාක හතරකට මෙලොවදී මුහුණ දෙන බව ධර්මයේ දැක්‌වෙයි. එනම්,
- පවතින රෝගාබාධ තවදුරටත් පැවතීම. ඖෂධ ප්‍රතිකාරවල බලහීන වීම.
- අලුත් රෝගාබාධ ඇති වී දීර්ඝකාලීන වීම.
- සිතට මතුවන බලාපොරොත්තු පූර්ණ වශයෙන් හෝ අර්ධ වශයෙන් හෝ ඉටු නොවී බිඳවැටීම.
- ආයු - වර්ණ - සැප - බල - ප්‍රඥ යන ලෞකික සමාපත්තිය ලබාදෙන පෙර කුසල් බලය දුර්වල වී යාම ඒවාය.
පෙර සේම මේවාද ඇතිවන හේතු ඔවුන්ට වැටහෙන්නේ නැත. මනුෂ්‍යයාගේ අවාසනාව මතුවී දුක තනාගන්නේ මෙම "වැටහීම" නොමැතිකමෙනි. ඒ සඳහා ඥනය - බුද්ධිය පමණක්‌ ප්‍රමාණවත් වන්නේ නැත. එයට නිතැතින්ම ප්‍රඥව අවශ්‍යය. අපට ජ්‍යොතිෂය මගින් පෙන්වා ඇත්තේ පෙරනිමිති සමූහයකි. එම පෙරනිමිතිවලින් බේරී දුක නැතිකර ගත හැකි එකම මාර්ගය මිනිස්‌ ප්‍රඥවයි. මෙය ඇතිකර ගැනීමට ධර්මාවබෝධය අවශ්‍ය වේ. එනිසා සෑම කෙනෙක්‌ම ධර්මයට යොමුවීම එම අසුබ තත්ත්වයන්ගෙන් මිදීමට උපකාර වන්නේය. මනස පිළිබඳ අභිධර්ම දර්ශනයෙන් බැලුවහොත් හෘදවස්‌තුව මෙයට අයත් වෙයි. හෘද කුහරයෙහි පවත්නා අඩපතක්‌ පමණ වූ ලෙය ආශ්‍රය කරගත් මනෝ විඤ්ඤාණ ධාතුව පවතින බව සඳහන් වේ. මනෝ විඤ්ඤාණය යනු ශරීරයේ බාහිරින් පිහිටි ඇස - කණ - නාසය - දිව - ශරීරය යන පංචස්‌කන්ධය තුළ පවත්නා ජීව ගුණයයි. ඇසෙන් දකින දේ මොළය මගින් හඳුනාගෙන එය චක්‌ෂු විඤ්ඤාණය වෙත මුදා හරී. මේ ක්‍රියාව අපි සාමාන්‍ය වශයෙන් දකින දෙයකින් යම් වින්දනයක්‌ ලැබීම යනුවෙන් හඳුන්වයි.
ඊර්ෂ්‍යාව - වෛරය - ක්‍රෝධය - මාන්නය වැනි මානසික සංකීර්ණතා අඩු පුද්ගලයන් බොහෝ විට නිරෝගී බව ලබයි. එසේම සැහැල්ලු අපේක්‍ෂා හටගැනීම හා ඒවා සඵලවීම සිදුවෙයි. කෙනකුගේ ජීවිතයට හොරෙන් එබී බලා ඉරිසියාව ඇති කර ගැනීම තුළින් තමන්ම දුකට පත්වන තැනට කටයුතු සිදු කර ගනී. මේ තත්ත්වයන් ජීවිතයේ දිගින් දිගට පවත්වා ගැනීම නිසා හෘදය වස්‌තුව තුළ පවතින මනෝ විඤ්ඤාණ ධාතුව විවිධ වෙනස්‌කම්වලට බඳුන් වෙයි. අන් සතු දේට ඊර්ෂ්‍යා කරමින් මිනිසකුගේ දියුණුව රහසිගතව සොයමින් ඍන අන්දමට ක්‍රියාකළ හේතුවෙන් ඒ උපදින කෙනාගේද දෛවය ඍන බවට පත්වෙයි. ඒ අන්දමට අවසාන දෛවය සකස්‌ වන අතර එකී පුද්ගලයන් එවැනි මානසික සංකීර්ණතාවයන්ගෙන් යුතුව ජීවත් වීමේදී ලෙඩදුක්‌ බහුලවීම, බලාපොරොත්තු නිසි ලෙස සඵල නොවීම, අන් අයගේ අප්‍රසාදයට ලක්‌වීම වැනි තත්ත්වයන්ට මෙලොවදීම මුහුණ දෙයි.
අගලවත්තේ බී. හේරත්
උපුටා ගැනීම දිවයින පුවත් පත
